- zo 02 Okt 2016
Stine Jensen en Frank Meester als ‘De opvoeders’ on tour: ‘Wanneer doe je het goed als ouder?’ - di 04 Okt 2016
Haardvuursessie Den Haag: ‘Kiezen voor persoonsvorming’ - wo 05 Okt 2016
Meestemmen op ‘Onderwijsfilm van het jaar’ en in gesprek met leerlingen in Rotterdam: meld je voor 5 oktober aan! - Bekijk meer agenda punten
- za 08 Okt 2016
Nationale Schoolleiderstop Primair Onderwijs 2016 in Utrecht: ‘Hoe zet u – samen met uw team – uw idealen om in daden?’ - wo 12 Okt 2016
Internationale Korczak Conferentie over ‘Vertrouwen’ – Lage Vuursche - wo 12 Okt 2016
Inspiratiedag voor VO-scholen in Driebergen rond persoons- en burgerschapsvorming: ‘Leren voor het Leven’ - do 13 Okt 2016
Scholenconferentie ‘Passend graag’ met o.a. Dolf van den Berg – Vught - za 15 Okt 2016
Onderwijsretraite op basis van mindfulness-traditie in Duitsland: Happy teachers will change the world - za 15 Okt 2016
Down to Earth, in Driebergen: een film met betekenis voor onderwijs, samenleving en jouw leiderschap - za 29 Okt 2016
Studiereis naar The Essential Schools in New York en Boston
Documentaire Vergeet mij niet: ‘Het ritueel van de groep om het uitgeprocedeerde kind dat weg is, te blijven h hetkind.org/?p=54872
- Dát is hoogbegaafd zijn: voelen én denken sterk ontwikkeld
- ‘Zijn we vergeten hoe het is als je wereld op zijn kop staat door dingen die volwassenen niet begrijpen?’
- ‘Hoe kan er ooit verbinding ontstaan als ik me al door één zin uit het veld laat slaan?’
- ‘Lex wil niet leren. Dat zegt school. En hij is niet testbaar’
- Over het werk van Luc Stevens: ‘de behoefte aan relatie, competentie en autonomie’
5 juni 2014
Bas Huijbers
‘Het is weer zover. In mijn hoofd ben ik echt een gezegend man, maar in mijn hart voelt het alsof ik de boot mis. Alsof ik geen carrière maak, alsof ik maatschappelijk niet meetel, alsof ik te weinig verdien, alsof ik iets mis…’ VO-docent Bas Huijbers kan zijn gevoel niet plaatsen, want hij heeft toch alles wat een mens gelukkig maakt? Zijn overdenking en conclusie: ‘Geluk is geen synoniem voor plezier. Gelukkig ben je ook niet alleen, maar altijd binnen de context van anderen.’
Ik heb drie gezonden kinderen, een vrouw waar ik van hou, een mooi huisje, ik ben gezond, ik heb toffe vrienden, mijn werk als docent is inhoudelijk, uitdagend, elke dag anders en het belangrijkste, ik krijg van mijn leerlingen en collega’s waardering voor wie ik ben en wat ik doe. Wat wil je nog meer?
Dat is juist het probleem. Ik wil eigenlijk helemaal niet meer. Ik ben echt tevreden. Tenminste als ik daarover nadenk, maar dit neemt niet weg dat ik mijn er ongemakkelijk over blijf voelen en in mijn lichaam blijft er iets tikken.
Het carrière denken. Het alsmaar meer willen zit volgens mij in het dna van de westere mens en onze samenleving. Ik ben duidelijk zo’n westerling en daartegen vechten is bijna kansloos. Wat wel kan is het carrière denken om te buigen. De oplossing kwam ineens in mijn naar boven. Ik ga gewoon carrière maken in geluk.
Wat carrière maken in geluk is? Ik weet het nog niet precies. Het is zeker niet dat ik zeg dat ik gelukkig wil zijn en daardoor beter ga werken. Het betekent dat ik de waarde geluk een belangrijke plaats in mijn handelingsrepertoire gaat laten innemen. Geluk is geen synoniem voor plezier. Gelukkig ben je ook niet alleen, maar altijd binnen de context van anderen. Ik wil dat ik mijn leven en mijn onderwijs zo ga inrichten dat ik en mijn leerlingen geluksmomenten ervaren… dat klinkt nog wel een beetje vaag, maar daar ga ik kritisch over nadenken en aan werken.
Ik ben nog niet klaar, maar er is een last van zijn schouders gevallen en gaat verder met zijn quest en omdat mijn blog mijn externe geheugen is, staan hieronder mijn eerste ideeën.
- In de morgen omfietsen, zodat je langs het prachtige Markermeer fiets of iets anders.
- Er vanuit gaan dat leerlingen altijd hun beste werk leveren, want anders zouden ze het beter doen.
Bas Huijbers is leraar op het IJburg College in Amsterdam.
