- za 12 aug 2017
Driedaagse ontmoeting aan zee over (op)voeding – Kamperland - do 21 sep 2017
Symposium in Den Haag: ‘De kracht van vrede in onderwijs en opvoeding’ - za 07 okt 2017
Tweedaagse in Amsterdam: ‘Hoe houd je de deur naar de natuurlijke bron van creativiteit bij kinderen open?’ - Bekijk meer agenda punten
- zo 08 okt 2017
Studiereis High Tech High, San Diego - do 19 okt 2017
Educating for Balance & Wellness – Amsterdam - wo 08 nov 2017
Tweedaagse in Amsterdam: ‘Hoe houd je de deur naar de natuurlijke bron van creativiteit bij kinderen open?’ - za 20 jan 2018
‘Van dertig identieke werkjes naar eigen verhalen, verbeelding en onderzoek’ Hoe wordt kunst en cultuur een volwaardig onderdeel van jouw onderwijs?
‘Leraar worden? Mijn ervaring: enige aanleg is vereist, maar geen garantie voor succes’ hetkind.org/?p=58721
- Een 5,48 staan en toch een 6 op het rapport krijgen
- Over het zelf leren afvegen: ‘Een mooi moment om liefdevol te frustreren’
- Over het werk van Luc Stevens: ‘de behoefte aan relatie, competentie en autonomie’
- Hogere-orde denkvaardigheden: ‘Als kinderen analytisch, kritisch en creatief denken, kunnen ze elke inhoud toepassen’
- Waarom wil Mesut niet inloggen op de computer?
16 september 2016
Natasja-de-Kroon
Ouderavond in groep 3. Natasja de Kroon is benieuwd hoe de juffen zijn. Benieuwd naar de andere ouders. Ze hoort veel, heel veel. Over methodes en differentiatie. Over toetsen en extra instructie. Het klinkt bekend maar toch ook zo vreemd. Haar blog, over het schoolleven van een kind van zeven: ‘Over een week weet juf wie er ‘zwak’ is en wie ‘sterk’.
Al na een kwartier merk ik dat het stil zitten luisteren me lastig valt. En realiseer ik me hoe moeilijk dit voor onze kinderen moet zijn. Een uur rekenen, anderhalf uur lezen, stil werken, schrijven… het houdt niet op.
Tijdens het broodje eten loopt de zandloper. Binnen een kwartier moet het broodje op zijn. We lachen, maar wat een verdrietig beeld. Iets meenemen van thuis wordt niet aangemoedigd, daar is eigenlijk geen tijd voor.
Ik gluur in zijn schriftje. Ik zie hoe hij worstelt met de A. Ik zie veel rode strepen. Het harde werken is niet beloond. Hier geen sticker of krul. Over een week zijn de eerste toetsen. Dan weet juf wie er ‘zwak’ is en wie ‘sterk’. ‘Heel gewoon’ mag ook. Daar is ook een methode voor. En voor héél zwak of slim is er dan nog een eigen leerlijn.
Het klinkt bekend maar toch ook zo vreemd. Ik wil niet weten hoe hij zijn toetsen doet. Ik wil horen wat hem boeit, verwondert en raakt. Met wie hij speelt en wie al die 26 anderen zijn. Ik wil weten wie hem hoort als het nodig is. Door wie hij getroost wordt.
Stilletjes fietsen we naar huis. Ik realiseer me hoeveel vrijheid ik heb, in vergelijking met mijn mannetje van zes. Ik loop drink en eet wanneer ik zin heb. En als ik even geen zin heb, doe ik even wat minder. Ik krijg dan geen oefenblaadje mee naar huis. Wat een luxe.
Eenmaal thuis hoor ik voetjes op de trap. We prijzen hem de hemel in en vertellen nog maar eens een keer dat we trots op hem zijn. Omdat hij elke dag zo zijn best doet.
Maar vooral om wie hij is!
Natasja de Kroon studeerde in 1995 af als orthopedagoog. In 2005 richtte Natasja haar eigen kindercentrum op, de Buitenkans in Heerenveen. In haar huidige werk als Happy Coach en Geluksvogel combineert Natasja haar liefde voor kinderen met haar passie voor onderwijs.
