- do 29 Sep 2016
Onderwijsavond met Geert Kelchtermans: ‘Dé school, dé docent, dé directeur… ze bestaan niet’ - zo 02 Okt 2016
Stine Jensen en Frank Meester als ‘De opvoeders’ on tour: ‘Wanneer doe je het goed als ouder?’ - di 04 Okt 2016
Haardvuursessie Den Haag: ‘Kiezen voor persoonsvorming’ - Bekijk meer agenda punten
- wo 05 Okt 2016
Meestemmen op ‘Onderwijsfilm van het jaar’ en in gesprek met leerlingen in Rotterdam: meld je voor 5 oktober aan! - za 08 Okt 2016
Nationale Schoolleiderstop Primair Onderwijs 2016 in Utrecht: ‘Hoe zet u – samen met uw team – uw idealen om in daden?’ - wo 12 Okt 2016
Internationale Korczak Conferentie over ‘Vertrouwen’ – Lage Vuursche - wo 12 Okt 2016
Inspiratiedag voor VO-scholen in Driebergen rond persoons- en burgerschapsvorming: ‘Leren voor het Leven’ - do 13 Okt 2016
Scholenconferentie ‘Passend graag’ met o.a. Dolf van den Berg – Vught - za 15 Okt 2016
Onderwijsretraite op basis van mindfulness-traditie in Duitsland: Happy teachers will change the world - za 15 Okt 2016
Down to Earth, in Driebergen: een film met betekenis voor onderwijs, samenleving en jouw leiderschap
‘Lex wil niet leren. Dat zegt school. En hij is niet testbaar’ hetkind.org/?p=54795
- Dát is hoogbegaafd zijn: voelen én denken sterk ontwikkeld
- Tijd om te stoppen, juf!
- Een ongemotiveerde leerling: ‘Wat ik ook deed, er was nauwelijks beweging in hem te krijgen’
- ‘Hoe kan er ooit verbinding ontstaan als ik me al door één zin uit het veld laat slaan?’
- Over het werk van Luc Stevens: ‘de behoefte aan relatie, competentie en autonomie’
12 april 2015
Andre-Meiresonne
Zondagavond laat, een kleine overdenking van André Meiresonne:
Gek kun je jezelf maken door aan jezelf eisen te stellen die niemand aan je zal stellen – behalve jijzelf. Hou daar mee op. Want je maakt er niet alleen jezelf gek mee, maar ook je omgeving. Je raakt er gespannen van, en schept spanning om je heen. Niemand zit te wachten op iemand die alles perfect moet doen van zichzelf.
Zou je het zelf willen, een zenuwlijder als collega? Iemand die zich op voorhand verontschuldigt dat het niet perfect is? Of niet op kan houden en maar door blijft gaan? Daar word je toch doodmoe van, zo iemand om je heen? En jij, als perfectionist, wordt weer doodmoe van jezelf. Tenminste, ik wel. Doodmoe van mezelf en mijn eigen neuroses.
Het is nog maar de vraag of je het echt zelf bent die dit wil. Of je het zelf bent die zichzelf zo voortdrijft. Of zijn het stemmetjes van ooit? Herinneringen uit een tijd waarin je dacht dat het goed was om zo je best te doen. Misschien om in de smaak te vallen, om gewaardeerd te worden. Het werkte toen, ooit. Nu keert het zich tegen je, omdat je het niet meer trekt. De spanning van alles moeten weten en alles moeten kunnen is gewoon teveel.
Wat ik ontdek: ik kan ermee ophouden als ik besef dat het een gewoonte is. Ik ben het niet, ik ben het gaan doen. Dat betekent dat ik er ook mee kan ophouden. Als ik vind dat het niet meer nodig is. Nee, niet dat stemmetje. Ik zelf. En ja, dat is hard werken. Maar anders werken. Werken aan mijn bewustzijn. En ja, dat houdt nooit op. Het is nooit klaar.
Extra uitdaging voor de perfectionist die ik ben. Leren zeggen: ‘Zo! Dit is voor nu goed genoeg.’
André Meiresonne is een spreker over crisis, transformatie en leiderschap, over Veranderen van binnenuit. Zijn blogs zijn op zijn eigen site te vinden.
